Leeupoort
3 augustus 2018 - O.R. Tambo, Zuid-Afrika
Deze blog typ ik met uitzicht op de start- en landingsbanen op het vliegveld in Johannrsburg. We moeten nog "maar" drie uur wachten voordat het vliegtuig richting Duitsland vertrekt, dus tijd genoeg om te typen.
Dinsdag hebben we de reis naar Heilbron gemaakt. Het was een goede reis vol hobbels en potholes maar dat zijn we inmiddels (bijna) gewend. We reden onder andere langs het stadje/gebied Spioenkop. Dit deed Janaad denken aan het boek wat zijn vader vaak aanhaalt: de held van Spioenkop. Wij zagen er niets bijzonders aan, maar vroeger is hier een grote veldslag geleverd. Toen we een paar uur later de snelweg afgingen om het laatste stuk -80 km- over de provinciale weg te rijden, zagen we dat we echt weer in een ander gedeelte van Zuid-Afrika beland waren. We zagen bouwland, bouwland en nog meer bouwland. Echt het platteland dus! Opvallend was dat veel meer reclames en borden langs de kant van de weg in het Afrikaans waren geschreven. Zo zagen we een bord met 'genade onbeskryflik groot'. De eerste 30 van de 80 km konden we niet sneller dan 60 km/u omdat er veel gaten in de weg zaten, Janaad wist er prima omheen te balanceren. Gelukkig konden we na Frankfort lekker doorrijden want daar was de weg een stuk beter. Inmiddels waren we erg nieuwsgierig geworden naar de onze logeerplek. Alles wat we ons erbij voor hadden gesteld, bleek in ieder geval niet waar toen we aankwamen.. We reden de oprijlaan van de boerderij op en moesten toen nog 10 minuten rijden. Natuurlijk begonnen wij ons elke minuut meer af te vragen of we wel goed zaten. Uiteindelijk reden we het erf van een prachtig mooie antieke boerderij op. Zeker voor Zuid-Afrikaanse begrippen is deze boerderij uit 1893 oud omdat de meeste boerderijen uit deze tijd in de boerenoorlog zijn gesneuveld. De boerderij is omringd door allerlei kleine gebouwtjes met verschillende functies: b&b, washok, garage, schuur, enz. Alle gebouwen en wat er omheen staat is één grote broccante plek. Ik denk dat de moeders en (schoon)zussen het ook prachtig zouden vinden! Van oude landbouwmachines tot serviezen bloempotten en van verweerde schuurdeuren tot ouderwetse koffers als bijzettafel. We werden door de eigenaars ontvangen met koffie en kregen alvast meer te horen over de boerderij. Enkele feitjes: 800 hectare groot (van het kaliber: al het land dat je kunt zien is van ons), ze hebben vleeskoeien en een gamereserve (= safari en jagen) en de boerderij is ruim een eeuw in de familie. Dat is nog eens wat anders dan de landbouw in Nederland!
Nadat wij ons plekje op onze (wederom broccante) kamer hadden ingenomen, werden we tegen zonsondergang meegenomen voor een ritje in de jeep. Tijdens dit off road ritje zagen we impala's, zebra's, gnoes, waterbokken, blesbokken en een eland. Prachtig om dat zo midden in de natuur bij de ondergaande zon, met al zijn prachtige kleuren, mee te maken. Na dit ritje hebben wij gekookt in een wegwijzerachtige keuken en brachten we de avond door bij het haardvuur.
Woensdag hebben we een poging gedaan tot uitslapen. Helaas slapen we weer in een twijfelaar-achtig-bed dus als één van ons zich omdraait kunnen er allerlei dingen gebeuren: 1. De ander valt uit bed (is nog niet gebeurd, maar scheelt niet veel) 2. De ander krijgt een stomp/schop/trap 3. We worden allebei wakker (dit gebeurd 10x per nacht met soms luid gemopper tot gevolg). Jullie begrijpen wel dat wij verlangen naar ons eigen ruime bedje! Maargoed, na een mislukte poging van uitslapen zijn we na het ontbijt naar de schietbaan geweest. Want ja, als je 800 hectare grond heb, heb je ook een eigen schietbaan. Janaad mocht schieten met allerlei geweren op verschillende afstanden. Dit vond hij natuurlijk erg leuk! Hij schoot met groot en klein kaliber geweren. Ik vond het leuk om te zien dat Janaad een paar keer goed raak schoot en dat de eigenaar onder de indruk was! Tijdens het schieten werden er allerlei jacht-weetjes tussen de jagers uitgewisseld (inmiddels was er nog iemand bijgekomen, een rechter die we Japie (door ons al snel omgedoopt tot vlugge Japie) moesten noemen). Waar we in Nederland niet mogen schieten met geluidsdempers is dat hier juist vaak verplicht zodat het wild niet te schuw wordt. In Nederland is de wetgeving rondom jagen en wapens streng, hier in Zuid-Afrika veel minder. Vanaf 5 jaar schiet je met luchtbuks en vanaf 10 jaar begin je met klein kaliber vuurbuks. Wat een verschil he!
Na het schieten hebben we geluncht en daarna zijn we naar het stadje Heilbron gegaan. We keken wat rond en vooral onze ogen uit. Er zijn allerlei winkeltjes net als in Nederland. De luxe kledingwinkel zou bij ons juist een beetje een rommelwinkeltje zijn. Het doet mij erg denken aan mijn tijd op Curaçao! Er zijn veel mensen op straat. Het valt ons vooral op dat er lange rijen voor de geldautomaten staan. Later legt de eigenaar van de boerderij uit dat de mensen gisteren hun loon hebben gehad en dat veel mensen een groot gedeelte of alles gelijk opnemen. Het vertrouwen in de bank is niet groot en welk motief er verder achter zit? Dat weten wij ook niet goed. Verder greep 1 poster in het bijzonder mij erg aan. Er gingen in het centrum tientallen posters met reclame voor een abortuskliniek, zogenaamd veilig en pijnloos maar ondertussen ontzettend illegaal. Die poster zette ons een moment stil bij de ellende die er ook volop in dit land is. Als toerist zie je er niets tot niet veel van. Toch is deze bevolking in ons gebed en we hopen ook in dat van jou.
Donderdag zijn we op bezoek geweest bij een soort dierentuin. Het werd ons aangeraden door de eigenaars dus wij zijn dat op ons gemakje gaan doen. We moesten er ongeveer 30 km voor rijden en deden daar een uurtje over. Eenmaal aangekomen bij de leeuplaas leken we de enige bezoekers te zijn. O ja, dat waren we bijna vergeten: het is hier winter! Mensen balen van het weer en mopperen dat ze nog zo lang moeten werken tot ze vakantie krijgen. Terwijl iedereen met mutsen en vesten aan loopt, twijfelen wij of we onze korte broek gaan aandoen. Haha, wat een verschil in beleving! We waren dus de enige gasten, waardoor we een privé rondleiding kregen. We werden door een gepassioneerde jongen langs allerlei hokken met beesten geleid. Hij vertelde vrolijk dat de scheuren in zijn kleren en de littekens op zijn huid van deze dieren kwamen. Nou, je snapt wel: dat gaf echt een gerust gevoel toen we bij een leeuw van 8 maanden het hok in liepen. Ook toen hij even later bij de grote leeuwen (die wel achter een hek zaten) zei dat het vrouwtje elk moment kon aanvallen maar dat hij op het hondje zou gaan omdat die het kleinst was, voelden wij ons natuurlijk heel veilig (not). We zagen wolven, uilen, schildpad (hij lag al drie maanden lang op dezelfde plek in winterslaap haha), leeuwen, caracal, hyena, en nog veel meer dieren. Hoogtepunt was de cheetah die we mochten aaien. Het duurde even voordat we dat allebei durfden maar we hebben het gedaan! Echt bijzonder om zo'n beest van zo dichtbij te bekijken en voelen! 's Avonds was het dan echt zover: we mochten mee op jakhalzenjacht! We pakten ons goed in met truien, vesten en dekens, het zoeklicht werd bovenop de jeep geïnstalleerd en daar gingen we dan! We vonden het allebei echt een hele gave ervaring! Drie keer stopten we om een half uur heel stil te wachten en te kijken of er jakhalzen op het lokgeluid afwachten. We zagen veel mooie dingen (waaronder de melkweg en een grote uil heel vlakbij) maar hebben helaas geen jakhalzen gezien. Er is dus niet geschoten maar misschien bewaren we dat voor een volgende keer? ;)
Vanochtend hebben we op ons gemakje onze spullen gepakt en na een kopje koffie met de familie Weilbach zijn we richting het vliegveld vertrokken. Ik kan jullie melden dat ik erg blij was toen we er eenmaal waren. De wegen rondom Johannesburg zijn vol en druk maar Janaad bleef heel rustig en stuurde de auto zo naar de verhuurder toe. We dachten nog langs het tankstation te komen, maar opeens waren we geparkeerd bij de autoverhuurder. Ach ja, dan nemen we die 5 euro boete maar voor lief ;) Er werd gelukkig niet moeilijk gedaan over de schade die we gereden hadden in Swaziland. We kregen zelfs nog geld terug! Hadden we net bij de lunch ons geld zo goed als op gemaakt, zitten we nu weer met 800 rand! Ach ja, jullie kunnen op de foto zien waar we dat aan besteden! En nu? Wachten wachten wachten en hopen dat Lufthansa vandaag en morgen wel op tijd gaat vliegen. :)
Dinsdag hebben we de reis naar Heilbron gemaakt. Het was een goede reis vol hobbels en potholes maar dat zijn we inmiddels (bijna) gewend. We reden onder andere langs het stadje/gebied Spioenkop. Dit deed Janaad denken aan het boek wat zijn vader vaak aanhaalt: de held van Spioenkop. Wij zagen er niets bijzonders aan, maar vroeger is hier een grote veldslag geleverd. Toen we een paar uur later de snelweg afgingen om het laatste stuk -80 km- over de provinciale weg te rijden, zagen we dat we echt weer in een ander gedeelte van Zuid-Afrika beland waren. We zagen bouwland, bouwland en nog meer bouwland. Echt het platteland dus! Opvallend was dat veel meer reclames en borden langs de kant van de weg in het Afrikaans waren geschreven. Zo zagen we een bord met 'genade onbeskryflik groot'. De eerste 30 van de 80 km konden we niet sneller dan 60 km/u omdat er veel gaten in de weg zaten, Janaad wist er prima omheen te balanceren. Gelukkig konden we na Frankfort lekker doorrijden want daar was de weg een stuk beter. Inmiddels waren we erg nieuwsgierig geworden naar de onze logeerplek. Alles wat we ons erbij voor hadden gesteld, bleek in ieder geval niet waar toen we aankwamen.. We reden de oprijlaan van de boerderij op en moesten toen nog 10 minuten rijden. Natuurlijk begonnen wij ons elke minuut meer af te vragen of we wel goed zaten. Uiteindelijk reden we het erf van een prachtig mooie antieke boerderij op. Zeker voor Zuid-Afrikaanse begrippen is deze boerderij uit 1893 oud omdat de meeste boerderijen uit deze tijd in de boerenoorlog zijn gesneuveld. De boerderij is omringd door allerlei kleine gebouwtjes met verschillende functies: b&b, washok, garage, schuur, enz. Alle gebouwen en wat er omheen staat is één grote broccante plek. Ik denk dat de moeders en (schoon)zussen het ook prachtig zouden vinden! Van oude landbouwmachines tot serviezen bloempotten en van verweerde schuurdeuren tot ouderwetse koffers als bijzettafel. We werden door de eigenaars ontvangen met koffie en kregen alvast meer te horen over de boerderij. Enkele feitjes: 800 hectare groot (van het kaliber: al het land dat je kunt zien is van ons), ze hebben vleeskoeien en een gamereserve (= safari en jagen) en de boerderij is ruim een eeuw in de familie. Dat is nog eens wat anders dan de landbouw in Nederland!
Nadat wij ons plekje op onze (wederom broccante) kamer hadden ingenomen, werden we tegen zonsondergang meegenomen voor een ritje in de jeep. Tijdens dit off road ritje zagen we impala's, zebra's, gnoes, waterbokken, blesbokken en een eland. Prachtig om dat zo midden in de natuur bij de ondergaande zon, met al zijn prachtige kleuren, mee te maken. Na dit ritje hebben wij gekookt in een wegwijzerachtige keuken en brachten we de avond door bij het haardvuur.
Woensdag hebben we een poging gedaan tot uitslapen. Helaas slapen we weer in een twijfelaar-achtig-bed dus als één van ons zich omdraait kunnen er allerlei dingen gebeuren: 1. De ander valt uit bed (is nog niet gebeurd, maar scheelt niet veel) 2. De ander krijgt een stomp/schop/trap 3. We worden allebei wakker (dit gebeurd 10x per nacht met soms luid gemopper tot gevolg). Jullie begrijpen wel dat wij verlangen naar ons eigen ruime bedje! Maargoed, na een mislukte poging van uitslapen zijn we na het ontbijt naar de schietbaan geweest. Want ja, als je 800 hectare grond heb, heb je ook een eigen schietbaan. Janaad mocht schieten met allerlei geweren op verschillende afstanden. Dit vond hij natuurlijk erg leuk! Hij schoot met groot en klein kaliber geweren. Ik vond het leuk om te zien dat Janaad een paar keer goed raak schoot en dat de eigenaar onder de indruk was! Tijdens het schieten werden er allerlei jacht-weetjes tussen de jagers uitgewisseld (inmiddels was er nog iemand bijgekomen, een rechter die we Japie (door ons al snel omgedoopt tot vlugge Japie) moesten noemen). Waar we in Nederland niet mogen schieten met geluidsdempers is dat hier juist vaak verplicht zodat het wild niet te schuw wordt. In Nederland is de wetgeving rondom jagen en wapens streng, hier in Zuid-Afrika veel minder. Vanaf 5 jaar schiet je met luchtbuks en vanaf 10 jaar begin je met klein kaliber vuurbuks. Wat een verschil he!
Na het schieten hebben we geluncht en daarna zijn we naar het stadje Heilbron gegaan. We keken wat rond en vooral onze ogen uit. Er zijn allerlei winkeltjes net als in Nederland. De luxe kledingwinkel zou bij ons juist een beetje een rommelwinkeltje zijn. Het doet mij erg denken aan mijn tijd op Curaçao! Er zijn veel mensen op straat. Het valt ons vooral op dat er lange rijen voor de geldautomaten staan. Later legt de eigenaar van de boerderij uit dat de mensen gisteren hun loon hebben gehad en dat veel mensen een groot gedeelte of alles gelijk opnemen. Het vertrouwen in de bank is niet groot en welk motief er verder achter zit? Dat weten wij ook niet goed. Verder greep 1 poster in het bijzonder mij erg aan. Er gingen in het centrum tientallen posters met reclame voor een abortuskliniek, zogenaamd veilig en pijnloos maar ondertussen ontzettend illegaal. Die poster zette ons een moment stil bij de ellende die er ook volop in dit land is. Als toerist zie je er niets tot niet veel van. Toch is deze bevolking in ons gebed en we hopen ook in dat van jou.
Donderdag zijn we op bezoek geweest bij een soort dierentuin. Het werd ons aangeraden door de eigenaars dus wij zijn dat op ons gemakje gaan doen. We moesten er ongeveer 30 km voor rijden en deden daar een uurtje over. Eenmaal aangekomen bij de leeuplaas leken we de enige bezoekers te zijn. O ja, dat waren we bijna vergeten: het is hier winter! Mensen balen van het weer en mopperen dat ze nog zo lang moeten werken tot ze vakantie krijgen. Terwijl iedereen met mutsen en vesten aan loopt, twijfelen wij of we onze korte broek gaan aandoen. Haha, wat een verschil in beleving! We waren dus de enige gasten, waardoor we een privé rondleiding kregen. We werden door een gepassioneerde jongen langs allerlei hokken met beesten geleid. Hij vertelde vrolijk dat de scheuren in zijn kleren en de littekens op zijn huid van deze dieren kwamen. Nou, je snapt wel: dat gaf echt een gerust gevoel toen we bij een leeuw van 8 maanden het hok in liepen. Ook toen hij even later bij de grote leeuwen (die wel achter een hek zaten) zei dat het vrouwtje elk moment kon aanvallen maar dat hij op het hondje zou gaan omdat die het kleinst was, voelden wij ons natuurlijk heel veilig (not). We zagen wolven, uilen, schildpad (hij lag al drie maanden lang op dezelfde plek in winterslaap haha), leeuwen, caracal, hyena, en nog veel meer dieren. Hoogtepunt was de cheetah die we mochten aaien. Het duurde even voordat we dat allebei durfden maar we hebben het gedaan! Echt bijzonder om zo'n beest van zo dichtbij te bekijken en voelen! 's Avonds was het dan echt zover: we mochten mee op jakhalzenjacht! We pakten ons goed in met truien, vesten en dekens, het zoeklicht werd bovenop de jeep geïnstalleerd en daar gingen we dan! We vonden het allebei echt een hele gave ervaring! Drie keer stopten we om een half uur heel stil te wachten en te kijken of er jakhalzen op het lokgeluid afwachten. We zagen veel mooie dingen (waaronder de melkweg en een grote uil heel vlakbij) maar hebben helaas geen jakhalzen gezien. Er is dus niet geschoten maar misschien bewaren we dat voor een volgende keer? ;)
Vanochtend hebben we op ons gemakje onze spullen gepakt en na een kopje koffie met de familie Weilbach zijn we richting het vliegveld vertrokken. Ik kan jullie melden dat ik erg blij was toen we er eenmaal waren. De wegen rondom Johannesburg zijn vol en druk maar Janaad bleef heel rustig en stuurde de auto zo naar de verhuurder toe. We dachten nog langs het tankstation te komen, maar opeens waren we geparkeerd bij de autoverhuurder. Ach ja, dan nemen we die 5 euro boete maar voor lief ;) Er werd gelukkig niet moeilijk gedaan over de schade die we gereden hadden in Swaziland. We kregen zelfs nog geld terug! Hadden we net bij de lunch ons geld zo goed als op gemaakt, zitten we nu weer met 800 rand! Ach ja, jullie kunnen op de foto zien waar we dat aan besteden! En nu? Wachten wachten wachten en hopen dat Lufthansa vandaag en morgen wel op tijd gaat vliegen. :)
Jammer van dat Impala- gewei. Ik had er best een mooi plekje voor geweten :)