Naar de drakensbergen

Gisteren zijn we de dag begonnen met een culturele tour: we werden opgehaald door een zoeloe-mevrouw die ons gelijk doordringend aankeek en zei: "wat ik jullie ga lagen zien, is geen toeristische trekpleister, nee! Jullie zullen zien hoe wij zoeloe echt leven!" Nou, dat beloofd erg spannend te worden!

Eerst werden we meegenomen naar een basisschool en gingen we op bezoek bij een kleuterklas. Dat vond ik natuurlijk erg leuk en bijzonder! De kinderen waren blij om ons te zien en wilden gelijk allemaal onze hand vast houden of een high five geven. In een klasje die kleiner is dan onze gemiddelde klaslokalen hebben zo'n 70 kleuters tegelijk les. Eerst dreunden ze de dagen van de week op (in Engels en zoeloe) daarna de maanden van het jaar en daarna lieten ze een lied horen. Toen ze alle 70 klaar waren, keken zo'n 140 bruine oogjes ons verwachtingsvol aan en vroeg onze gids of ons verteld was om snoep mee te nemen.... Nee dus! Binnen no time waren de kinderen naar buiten vertrokken en kregen wij wat tijd om rond te kijken in het klaslokaal. Veel dingen zijn hetzelfde als in Nederland maar helaas kreeg ik ook het gevoel dat er nooit tijd en plek genoeg was voor elk kind. Want ja, pak weg 7 "hoeken" en 1 thema per week, telt u maar uit hoe betekenisvol dat onderwijs zal zijn. Maargoed, meer juffengeklets kan op verzoek in Nederland want deze blog gaat ten slotte over onze vakantie. Dat we geen snoep bij ons hadden, bleek niet zo'n groot probleem want er werd ons een donation boek onder de neus geschoven waar we in op konden schrijven hoeveel geld we doneerden ;) Nou huppa, een bedragje voor het goede doel en hopen maar dat de juf hier straks niet van naar de KFC gaat :) We keken onze ogen uit in het klaslokaal, zo zagen we onder andere de klassenregels met daarin de bekende regels maar ook: raak elkaars bloed nooit aan. Zou aids hier ook werkelijkheid zijn?
Na het bezoek aan de school hebben we nog meer dingen gezien: hoe een familie leeft, een traditionele genezeres (die snel van de moestuin naar ons toe kwam gerend, haar traditionele helerskleren aantrok en klaar ging zitten voor de foto) en een traditionele zoeloe dans. Het was allemaal bijzonder om te zien en mee te maken. Het trof ons vooral dat geloof en bijgeloof zo dicht bij elkaar en naast elkaar kunnen bestaan. Het was ook erg interessant om in een dorp te komen waar we zelf niet naar binnen zouden durven rijden. We zouden hier nog zoveel meer over kunnen vertellen, maar dat kunnen we beter thuis aan de hand van de foto's doen.

Na de culturele tour zijn we in de omgeving rond gaan rijden. We wilden naar een wild park maar er zaten teveel gaten in de weg en aangezien ik nu opgescheept ben met een pothole trauma hebben we op een gegeven moment rechtsomkeer gemaakt en zijn we op bezoek gegaan bij een heuse cheesefarm. We hadden in de afgelopen dagen al 2x een foldertje onder de voorruit gehad en zagen grote kleurrijke vlaggen wapperen bij de weg ernaar toe, dus dit was HET geschikte uitje voor getraumatiseerde ramptoeristen en hun man! Not. Om te beginnen was de weg naar de boerderij toe ongeveer 5 kilometer onverharde weg. Gevolg: wij rijden in fanfare tempo over een compleet verlaten onverharde weg door het bos. Toen we dan ein-de-lijk aankwamen, vonden we het wel een beetje vreemd om de enige gasten te zijn. Een toeristen boerderij met speeltuin, midgetgolfbaan, zwembad, b&b, toer-langs-de-boer en mega flyer actie en dan zijn wij de enige toeristen? Huh?! Blijkbaar hebben wij iets meer volharding in ons dan de gemiddelde (vaak Nederlandse) toerist alhier. Een kopje koffie konden we krijgen, maar de rondleiding, nee daar was geen plek meer voor. Dus na ongeveer een kwartier vertrokken wij weer met onze trouwe huurauto richting de bewoonde wereld. Het tempo was niet hard maarja, een slak en een luis.. je kent hem wel ;)

'S avonds hebben we lekker ons eigen potje gekookt in de keuken van het hotel. Bloemkool, aardappels en een lapje vlees. Dat ging er goed in! 'S avonds hebben we de maansverduistering en rode maan goed kunnen zien waarna we er heerlijk van gedroomd hebben.

Vanochtend gingen we weer vroeg op pad: de reis richting de drakensbergen stond op de planning! We zijn om acht uur vertrokken en kwamen hier om vier uur aan. We hebben een rit van ongeveer 450 km achter de rug. Ik achter het stuur, janaad als rijinstructeur, chansonnier, komiek, verhalen verteller (onder andere over de spulletjesmevrouw, welbekend bij de hertogen) en als levende Google Maps. Na een heel stuk langs de kust te hebben gereden, gingen we bij Durban richting het noorden. Het grootste stuk van de reis ging over de snelweg dus dat was erg prettig. Het laatste stukje ging over landweggetjes en de laatste 5 km over een onverharde steenjesweg. Om iets voor vier uur was de poort van ons verblijf in zicht. Het lijkt erop dat we een prachtig plekje hebben voor de komende drie nachten! Het is een boerderij met allerlei vakantiehuisjes erbij. Wij hebben een boerderijtje met twee slaapkamers, badkamers, keuken en woonkamer met haardvuur. Daar gaan we straks heerlijk van genieten! De omgeving is landelijk en mooi. We zien bergen, weilanden en bossen. Als we goed luisteren, horen we de pasgeboren lammetjes van de boererij en allerlei volgens zingen. Volgens mij gaan wij hier echt genieten!